Bestaande arbodienstverleners bieden vaak voldoende expertise, ieder op hun eigen vakgebied. Het probleem is vaak dat daadkracht ontbreekt. Hoe zet je die expertise in en hoe ontwikkel je daarbij concrete acties?

Casemanagers verzuimen nog wel eens om een advies van een bedrijfsarts om te zetten in concrete acties om de verzuimende medewerker terug te krijgen op de werkvloer. Dat is een taak van de werkgever wordt vaak gezegd. Dat laatste is overigens niet per definitie onwaar. Maar de werkgever heeft vaak onvoldoende tijd en/of expertise om op een juiste manier aan verzuimbegeleiding of re-integratie te werken. Gevolg is dan dat medewerkers onnodig lang thuis zitten en mogelijk gedemotiveerd raken waardoor terugkeer langer gaat duren dan noodzakelijk.

Een casemanager is in onze ogen dus een specialist op het gebied van sociale zekerheid (wat moet?), arbeidsrecht (wat mag ik?) en HR (hoe pas ik dat toe?) die als doel heeft om elke verzuimmelding direct te beoordelen op arbeidsmogelijkheden en deze toe te passen in de praktijk van de werkgever.