"Specifiek voor Joop Mijsbergen is dat het wordingsproces afleesbaar moet zijn. Het schilderen is in zijn werk een wezenlijk element. In zijn dierenaquarellen gaat het ook niet om het vereeuwigen van het dier; de benadering is zuiver schilderkunstig. Hetzelfde geldt voor het portret: het psychologische mag het nooit van het picturale winnen. De opbouw voltrekt zich vanuit het materiaal. Verf dient verf te blijven, een penseelstreek blijft een penseelstreek. Die twee blijven autonoom en worden nooit verkracht"